De lever is het orgaan dat het meest vatbaar is voor de vorming van abcessen, die eenzaam of meervoudig kunnen zijn, en die kunnen ontstaan door een verspreiding van bacteriën door het bloed of de lokale verspreiding van infecties van de peritoneale holte, in de buurt van de lever, zoals het geval is. geval van blindedarmontsteking, ziekten geassocieerd met galwegen of pileflebite, bijvoorbeeld.
Bovendien is hepatisch abces een pathologie die ook kan worden veroorzaakt door protozoa, bekend als amebisch leverabces.
De behandeling hangt af van het lichaam dat de bron van de infectie is, maar bestaat meestal uit toediening van antibiotica, drainage van het abces of in meer ernstige gevallen, het kan worden aanbevolen om een operatie uit te voeren.
Wat zijn de tekenen en symptomen
De tekenen en symptomen die gewoonlijk voorkomen bij mensen die een leverabces hebben, zijn koorts en bij sommige mensen, vooral die met een ziekte die geassocieerd is met de galwegen, kunnen zich verschijnselen en symptomen bevinden in het kwadrant rechtsboven, zoals buikpijn.
Bovendien kunnen koude rillingen, anorexia, gewichtsverlies, misselijkheid en braken ook voorkomen.
Echter, slechts de helft van de mensen met leverabcessen heeft een vergrote palpatie van lever, palmbomen of geelzucht, wat betekent dat veel mensen geen symptomen hebben die de aandacht op de lever richten. Koorts van obscure oorsprong kan de enige manifestatie zijn van het leverabces, vooral bij ouderen.
Mogelijke oorzaken
Leverabcessen kunnen worden veroorzaakt door verschillende micro-organismen, zoals bacteriën of zelfs schimmels, die kunnen ontstaan door een verspreiding van bacteriën door het bloed of de lokale verspreiding van uitbraken van infectie van de peritoneale holte, in de buurt van de lever, zoals blindedarmontsteking., ziekten geassocieerd met galkanaal of pileflebiet, bijvoorbeeld. Meer informatie over appendicitis en hoe u het kunt identificeren.
Bovendien kunnen leverabcessen ook amoebisch zijn:
Amebisch leverabces
Het leverafbraak in de lever bestaat uit een protozoale leverinfectie. De ziekte begint wanneer E. histolytica- protozoa door het darmslijmvlies dringt, de circulatie van het portaal doorloopt en de lever bereikt. De meeste patiënten met deze ziekte vertonen geen tekenen en symptomen noch de aanwezigheid van de protozoa in de ontlasting.
De ziekte kan zich maanden tot jaren na een reis of verblijf in een endemisch gebied voordoen, dus het is belangrijk om de zorgvuldige geschiedenis van de reis te kennen om de diagnose te stellen. De meest voorkomende symptomen zijn pijn in het kwadrant rechtsboven, koorts en levergevoeligheid.
De meest gebruikelijke laboratoriumgegevens zijn leukocytose, verhoogde alkalische fosfatase, milde anemie en een hoge bezinkingssnelheid van erytrocyten.
Wat is de diagnose
De enige betrouwbaardere laboratoriumvondst is de verhoging van de serumalkalinefosfataseconcentratie, die over het algemeen hoog is bij mensen met een leverabces. Bilirubine en aspartaataminotransferase in het bloed, leukocytose, bloedarmoede en hypoalbuminemie kunnen ook in ongeveer de helft van de gevallen voorkomen.
Beeldvormingstesten zijn meestal het betrouwbaarst bij de diagnose van deze ziekte, zoals echografie, computertomografie, scintigrafie met indium- of gallium-gelabelde leukocyten en magnetische resonantie beeldvorming. Een röntgenfoto van de borstkas kan ook worden uitgevoerd.
De diagnose van amebisch leverabces is gebaseerd op de detectie door ultrasonografie of computertomografie van één of meer laesies die de leverruimte in beslag nemen en een positieve serologische test op antilichamen tegen E. histolytica- antigenen .
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling kan worden gedaan door percutane drainage, met een katheter met zijdelingse openingen op zijn plaats gehouden. Bovendien kunnen specifieke antibiotische geneesmiddelen ook worden gebruikt voor het micro-organisme dat verantwoordelijk is voor de infectie, na verwijdering van een monster uit het abces. In gevallen waar het abces wordt gedraineerd, is meer tijd nodig voor antibioticabehandeling.
Als de infectie wordt veroorzaakt door candida, bestaat de behandeling gewoonlijk uit toediening van amfotericine, met verdere behandeling met fluconazol. In sommige gevallen kan behandeling met fluconazol alleen worden gebruikt bij klinisch stabiele personen waarvan het geïsoleerde micro-organisme gevoelig is voor dit medicijn.
Voor de behandeling van amebisch leverabces kunnen geneesmiddelen zoals nitroimidazol, tinidazol en metronidazol worden gebruikt. Tot op heden heeft deze protozoan geen weerstand getoond tegen een van deze geneesmiddelen. Drainage van amoeben leverabcessen is zelden noodzakelijk.
