De eerste echografie moet al in het eerste trimester van de zwangerschap worden uitgevoerd, tussen 11 en 14 weken, maar deze echografie laat het geslacht van de baby nog steeds niet ontdekken, wat meestal pas rond week 20 mogelijk is.
Echografie, ook bekend als echografie of echografie, is een medisch onderzoek dat de observatie van afbeeldingen in realtime mogelijk maakt, die door alle zwanger moet worden uitgevoerd omdat het helpt te weten hoe de baby zich ontwikkelt in de baarmoeder.
Dit type onderzoek veroorzaakt geen pijn en is veilig voor zowel de zwangere als de baby, aangezien het geen enkel type straling gebruikt en de realisatie ervan geen bijwerkingen heeft en daarom wordt beschouwd als een niet-invasief onderzoek.
Hoeveel echografie moet er tijdens de zwangerschap worden gedaan
De meest gebruikelijke is om geadviseerd te worden om 1 echo per kwartier te doen. Als de arts echter een vermoeden heeft of als een onderzoek duidt op een mogelijke verandering in de zwangerschap, kan het raadzaam zijn om de echo vaker te herhalen, dus er is geen bepaald aantal van echografie tijdens de zwangerschap.
Dus, naast de eerste echografie die wordt uitgevoerd tussen week 11 en 14, moet op zijn minst ook een echografie worden uitgevoerd in het 2e trimester van de zwangerschap, in de buurt van week 20, wanneer het nu al mogelijk is om het geslacht van de baby en een 3e echografie, tussen de 34 en na 37 weken zwangerschap.
Ziekten en problemen die kunnen worden opgespoord
Echografie moet tijdens de zwangerschap meer dan eens worden uitgevoerd, omdat tijdens de trimesters, en afhankelijk van de groei en ontwikkeling van de baby, verschillende problemen bij de baby kunnen worden geïdentificeerd:
In het eerste trimester van de zwangerschap
In het eerste trimester van de zwangerschap wordt de echografie gebruikt om:
- Identificeer of bevestig de zwangerschapsduur van de baby;
- Bepaal hoeveel baby's er in de buik zitten, dit is vooral belangrijk voor vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen hebben gehad;
- Bepaal waar de implantatie van het embryo in de baarmoeder heeft plaatsgevonden.
In geval van vaginale bloeding is deze test essentieel om de kans op een miskraam en zwangerschap buiten de baarmoeder uit te sluiten. Kijk welke symptomen kunnen wijzen op een mogelijke miskraam.
In het tweede trimester van de zwangerschap
Al in het tweede trimester van de zwangerschap, met de ontwikkeling en groei van de baby, slaagt het examen er al in om een grotere hoeveelheid informatie te verschaffen, zoals:
- Aanwezigheid van sommige genetische problemen zoals het syndroom van Down bijvoorbeeld. Hiervoor wordt een echo-onderzoek uitgevoerd genaamd Nuchal Translucency, een meting die wordt uitgevoerd in het gebied van de nek van de foetus.
- Bepaling van misvormingen die de baby kan hebben;
- Bepaling van het geslacht van de baby, wat meestal alleen mogelijk is rond de 20ste week van de zwangerschap;
- Beoordeling van de ontwikkelingsstatus van de organen van de baby, inclusief het hart;
- Evaluatie van babygroei;
- Bepaling van de locatie van de placenta, die aan het einde van de zwangerschap de baarmoederhals niet mag bedekken. Als dit gebeurt, bestaat het risico dat de baby niet bij de normale geboorte kan worden geboren.
Bovendien is microcefalie een andere ziekte die in deze periode kan worden vastgesteld, omdat als deze aanwezig is, het hoofd en de hersenen van de baby kleiner zijn dan verwacht. Lees meer over Microcephaly begrijpen en wat de gevolgen zijn voor uw baby.
In het derde trimester van de zwangerschap
- Nieuwe beoordeling van de groei en ontwikkeling van de baby;
- Bepaling en evaluatie van het vruchtwaterniveau;
- Locatie van de placenta.
Bovendien kan het uitvoeren van dit onderzoek gedurende deze periode met name nodig zijn wanneer er sprake is van niet-point en onverklaarde bloeding.
Welke soorten echografie kunnen worden uitgevoerd
Afhankelijk van de behoefte, zijn er verschillende soorten echografie die kunnen worden uitgevoerd, die meer of minder informatie over de baby geven. De verschillende soorten echografie die kunnen worden gebruikt, zijn dus:
- Intravaginale echografie: het moet alleen worden gedaan aan het begin van de zwangerschap tot 11 weken en dient soms ter bevestiging van de zwangerschap op de plaats van de bloedtest. Dit wordt intern uitgevoerd door een apparaat met de naam een transducer in de vagina te plaatsen en wordt aanbevolen vanaf de 5e zwangerschapsweek.
- Morfologische echografie: bestaat uit een echografie met meer gedetailleerde beelden dan de vorige, die de evaluatie van de groei van de baby en de ontwikkeling van zijn organen mogelijk maken.
- 3D-echografie: heeft zelfs betere beelden dan de morfologische echografie en het feit dat het beeld in 3D wordt weergegeven, verhoogt de scherpte. Met dit type echografie is het mogelijk om beter te screenen op mogelijke misvormingen bij de baby, en het is ook mogelijk om de kenmerken van uw gezicht te zien.
- 4D Ultrasound: Ultrasound combineert 3D-beeldkwaliteit met bewegingen van baby's in realtime. Dus je 3D real-time beeld laat je een gedetailleerde analyse van de bewegingen van de baby uitvoeren.
Zowel 3D Ultrasound als 4D Ultrasound moeten worden uitgevoerd tussen week 26 en 29, omdat het beeld gedurende deze periode naar verwachting scherper zal zijn. Lees hier meer over in 3D Ultrasound en 4D tonen details over het gezicht van de baby en identificeren ziekten.
Alle zwangere vrouwen moeten tijdens de zwangerschap minimaal 3 echo's uitvoeren, soms 4 als een intravaginale echografie wordt uitgevoerd tijdens de zwangerschap. Maar elke zwangerschap is anders en het is de verloskundige die moet aangeven hoeveel tests nodig zijn.
In de meeste gevallen wordt de morfologische echografie gebruikt, waarbij alleen 3D of 4D echografie wordt gebruikt als er vermoedens zijn van problemen of misvormingen bij de baby of als de moeder de kenmerken van haar gezicht wil zien.
