Myelodysplasie, ook wel myelodysplastisch syndroom genoemd, wordt als een vorm van kanker beschouwd waarbij het beenmerg defecte cellen produceert of zelfs zonder voldoende rijping van de bloedbaan, wat resulteert in de aanwezigheid van bloedarmoede, neiging tot frequente infecties en bloedingen, die zeer ernstige complicaties kan genereren.
Hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen, komt het vaker voor bij ouderen en meestal zijn de oorzaken onduidelijk, hoewel het in sommige gevallen kan voorkomen als gevolg van eerdere kankerbehandeling met chemotherapie, bestralingstherapie of blootstelling aan chemicaliën zoals benzeen of rook, bijvoorbeeld.
Myelodysplasie kan worden genezen, meestal bereikt met beenmergtransplantatie, maar dit is niet voor alle patiënten mogelijk en wordt aangegeven door de evaluatie van de hematoloog. Er zijn ook behandelingsopties met chemotherapie drugs.
Er moet aan worden herinnerd dat er verschillende soorten myelodysplasie zijn, die kunnen worden veroorzaakt door verschillende genetische wijzigingen en die bijvoorbeeld lichte variaties hebben in de manier van manifesteren en verschillende zwaartekracht.
Belangrijkste symptomen
Het beenmerg is een belangrijke plaats in het lichaam die bloedcellen produceert, zoals rode bloedcellen, leukocyten, de witte bloedcellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het lichaam en de bloedplaatjes, die essentieel zijn voor de bloedstolling. Daarom levert hun inzet tekens en symptomen op zoals:
- vermoeidheid;
- bleekheid;
- Kortademigheid;
- Neiging tot infecties;
- koorts;
- bloeden;
- Rode vlekken op het lichaam
In de eerste gevallen heeft de persoon mogelijk geen symptomen en de ziekte wordt uiteindelijk ontdekt tijdens routine-examens. Bovendien zullen de hoeveelheid en de intensiteit van de symptomen afhangen van de soorten bloedcellen die het meest worden aangetast door myelodysplasie en ook de ernst van elk geval.
Bovendien kan in ongeveer een derde van de gevallen myelodysplastisch syndroom evolueren naar acute leukemie, een ernstige vorm van kanker van de bloedcellen. Meer informatie over acute myeloïde leukemie.
Het is dus niet mogelijk om een levensverwachtingstijd voor deze patiënten te bepalen, omdat de ziekte zich gedurende tientallen jaren zeer langzaam kan ontwikkelen, omdat deze kan evolueren naar een ernstige vorm, met weinig respons op de behandeling en meer complicaties kan veroorzaken in maanden tot weinig. jaar.
Wat zijn de oorzaken
Myelodysplastisch syndroom heeft een genetische oorzaak, maar in veel gevallen wordt de reden voor deze DNA-verandering niet gevonden en geclassificeerd als primaire myelodysplasie. ondanks een genetische oorzaak, is deze ziekte niet erfelijk.
Secundaire myelodysplasieën zijn bijvoorbeeld het gevolg van vergiftigingen die worden veroorzaakt door chemicaliën zoals chemotherapie, bestralingstherapie, benzeen, pesticiden, tabak, lood of kwik.
Hoe te bevestigen
Om de diagnose van myelodysplasie te bevestigen, zal de hematoloog de klinische evaluatie uitvoeren en testen aanvragen zoals:
- Hemogram, dat de hoeveelheid rode bloedcellen, leukocyten en bloedplaatjes in het bloed bepaalt;
- Myelogram, het beenmergaspiraat dat de hoeveelheid en de kenmerken van de cellen op deze site kan beoordelen. Meer informatie over hoe het is gedaan en wanneer het myelogram is aangegeven;
- Genetische en immunologische tests, zoals karyotype of immunofenotypering;
- Beenmergbiopsie, die mogelijk meer informatie over het beenmerg bevat, vooral wanneer deze sterk is veranderd of lijdt aan andere complicaties, zoals fibrose-infiltraten. Begrijpen wanneer het nodig is en hoe de beenmergbiopsie wordt uitgevoerd;
- Dosering van ijzer, vitamine B12 en foliumzuur, omdat de deficiëntie hiervan veranderingen in de bloedproductie kan veroorzaken.
Op deze manier kan de hematoloog het type myelodysplasie detecteren, onderscheiden van andere beenmergziekten en het type behandeling beter bepalen.
Hoe is de behandeling gedaan?
De belangrijkste vorm van behandeling is beenmergtransplantatie, wat kan leiden tot genezing van de ziekte, maar niet alle mensen komen in aanmerking voor deze procedure, wat moet worden gedaan bij mensen die geen ziekten hebben die de fysieke capaciteit beperken en bij voorkeur onder de leeftijd van 65 jaar.
Een andere behandelingsoptie omvat chemotherapie, met geneesmiddelen zoals Azacitidine en Decitabine, bijvoorbeeld gemaakt in cycli bepaald door de hematoloog.
Bloedtransfusie kan in sommige gevallen nodig zijn, vooral als er ernstige bloedarmoede is of als er bloedplaatjes ontbreken die een goede bloedstolling mogelijk maken. Controleer de indicaties en hoe de bloedtransfusie is gedaan.
