Het lege-nest-syndroom wordt gekenmerkt door overmatig lijden in verband met het verlies van de rol van de functie van de ouders, het vertrek van de kinderen van huis uit, wanneer ze naar school gaan, wanneer ze trouwen of alleen gaan wonen.
Dit syndroom lijkt te zijn gekoppeld aan cultuur, dat wil zeggen, in culturen waar mensen, vooral vrouwen, uitsluitend zijn gewijd aan het opvoeden van kinderen, waardoor hun huis meer leed en eenzaamheid veroorzaakt in relatie tot culturen waar vrouwen werk en heb andere activiteiten in je leven.
Mensen in de periode dat kinderen het huis verlaten, worden vaak geconfronteerd met andere veranderingen in hun levenscyclus, zoals pensionering of vroege menopauze bij vrouwen, wat gevoelens van depressie en een laag zelfbeeld kan verergeren.
Wat zijn de tekenen en symptomen
Ouders die lijden aan het syndroom van een lege nest vertonen meestal symptomen van afhankelijkheid, lijden en verdriet, geassocieerd met depressieve symptomen, verlies van de rol van zorgverleners, vooral bij vrouwen die hun leven exclusief aan de opvoeding van het kind wijden. erg moeilijk voor hen om ze te zien gaan. Leer hoe je verdriet kunt onderscheiden van depressie.
Sommige studies beweren dat moeders meer lijden dan ouders wanneer hun kinderen het huis verlaten omdat ze meer toegewijd zijn, hun zelfvertrouwen verlaagd hebben omdat ze vinden dat ze niet langer nuttig zijn.
Dingen om te doen
De fase waarin kinderen het huis verlaten, kan voor sommige mensen heel moeilijk zijn, maar er zijn een aantal manieren om met de situatie om te gaan:
1. Accepteer het moment
Je moet het vertrek van de kinderen van thuis accepteren zonder deze fase te vergelijken, met het podium zelf als ze hun ouders hebben verlaten. In plaats daarvan moeten ouders het kind helpen in deze tijd van verandering, zodat hij in deze nieuwe fase kan slagen.
2. Contact onderhouden
Hoewel de kinderen niet meer thuis wonen, wil dit nog niet zeggen dat zij niet naar het ouderlijk huis blijven gaan. Ouders kunnen dicht bij hun kinderen blijven, ook als ze uit elkaar gaan, bezoeken maken, telefoneren of wandelingen samenvoegen.
3. Zoek hulp
Als ouders het moeilijk vinden om deze fase te overwinnen, moeten ze hulp en steun van familie en vrienden zoeken. Mensen met dit syndroom kunnen zelfs een behandeling nodig hebben en hiervoor moeten zij een arts of een therapeut inschakelen.
4. Oefen activiteiten
Over het algemeen verliezen ouders in de periode dat de kinderen thuis wonen de kwaliteit van leven een beetje, omdat ze stoppen met het doen van bepaalde activiteiten die ze leuk vinden, minder quality time hebben als paar en zelfs tijd voor zichzelf.
Dus met extra tijd en meer energie kun je meer tijd doorbrengen in de conjugatie of zelfs een activiteit uitvoeren die is uitgesteld, zoals naar de sportschool gaan, schilderen leren of een muziekinstrument bespelen, bijvoorbeeld.
