De hypoechoïsche of hypoechogene knobbel is er een die wordt gevisualiseerd door middel van beeldvormingstests zoals echografie en wijst op een laesie met lage dichtheid, gewoonlijk gevormd door vloeistoffen, vet of zeer dichte weefsels, bijvoorbeeld.
Hypochoisch zijn bevestigt niet of de knobbel kwaadaardig of goedaardig is, omdat bij het echoscopisch onderzoek het woord "echogeniciteit" alleen het gemak aangeeft waarmee de ultrasone signalen door de structuren en organen van het lichaam gaan. Aldus hebben hyperechoïsche structuren de neiging om een hogere dichtheid te hebben, terwijl hypo-choische of echovrije structuren weinig of geen dichtheid hebben.
Nopjes zijn laesies die worden gevormd door de opeenhoping van weefsels of vloeistoffen die meer dan 1 cm in diameter meten en die over het algemeen afgerond zijn en op klompen lijken. Ze kunnen de volgende kenmerken hebben:
- Cyste : ontstaat wanneer de klont vloeibare inhoud bevat. Bekijk de belangrijkste soorten cysten en wanneer ze ernstig kunnen zijn;
- Vast : als de inhoud vaste of dikke structuren bevat, zoals weefsels, of een vloeistof met een aanzienlijke dichtheid, met veel cellen of andere elementen erin;
- Gemengd : kan ontstaan wanneer dezelfde knobbel vaste en vloeibare structuren in hun inhoud omvat.
Er kan een knobbel verschijnen op de huid, het onderhuidse weefsel of een ander orgaan in het lichaam, en het is gebruikelijk om te worden gedetecteerd in de borst, schildklier, eierstokken, baarmoeder, lever, lymfeklieren of gewrichten, bijvoorbeeld. Soms, wanneer oppervlakkig, kunnen ze worden gepalpeerd, terwijl in veel gevallen alleen echoscopische of CT-scans kunnen detecteren.
Wanneer is de knobbel ernstig?
Meestal vertoont de knobbel kenmerken die erop kunnen wijzen dat ze ernstig zijn of niet, maar er is geen regel voor iedereen, en de evaluatie van de arts is noodzakelijk om niet alleen het resultaat van het onderzoek te observeren, maar ook het lichamelijk onderzoek, de aanwezigheid van symptomen of risico's die de persoon kan presenteren.
Sommige kenmerken die het vermoeden van de knobbel kunnen veroorzaken, variëren afhankelijk van het orgaan waarin het zich bevindt, en kunnen zijn:
1. Hypoechoïsche knobbel in de borst
Meestal is de knobbel in de borst niet van belang, en verschijnen er gewoonlijk goedaardige laesies zoals fibroadenoom of eenvoudige cyste. Gewoonlijk wordt een kanker vermoed wanneer er veranderingen zijn in de grootte of vorm van de borst, in de aanwezigheid van een familiegeschiedenis, of wanneer de knobbel tekenen vertoont van maligniteit, zoals hard zijn, zich hechten aan naburige weefsels of bijvoorbeeld veel bloedvaten hebben.
Als er echter een tumor in de borst wordt vermoed, geeft de arts een punctie of biopsie aan om de diagnose te stellen. Lees meer over hoe u kunt weten of de borstklomp kwaadaardig is.
Hypoechoïsche knobbel in de schildklier
Het feit dat het hypochogeen is, verhoogt de kans op maligniteiten in een schildklierknobbel, maar alleen dit kenmerk is niet voldoende om te bepalen of het een kanker is of niet, waarvoor medische evaluatie vereist is.
In de meeste gevallen wordt de tumor meestal doorboord wanneer deze meer dan 1 cm in diameter bereikt, of 0, 5 cm wanneer de knobbel kwaadaardige eigenschappen heeft, zoals de hypoechoïsche knobbel, aanwezigheid van microcalcificaties, vergroting van de bloedvaten, infiltratie in de aangrenzende weefsels of wanneer deze in dwarsrichting groter dan breed is.
Noduli moeten ook worden aangeprikt bij mensen met een hoog risico op maligniteit, zoals degenen die in de kinderjaren aan straling zijn blootgesteld, die genen hebben die met kanker zijn geassocieerd of die bijvoorbeeld een persoonlijke of familiegeschiedenis van kanker hebben. Het is echter belangrijk dat de arts elk geval afzonderlijk beoordeelt, aangezien er specifieke kenmerken zijn en de noodzaak om het risico of voordeel van de procedures in elke situatie te berekenen.
Leer hoe u de knobbel in de schildklier kunt identificeren, welke tests u moet doen en hoe u moet behandelen.
3. Hypoechoïsche knobbel in de lever
Leverknobbeltjes hebben variabele kenmerken, dus de aanwezigheid van een hypochoïsche knobbel is niet voldoende om aan te geven of het goedaardig of kwaadaardig is, en dat de arts een beoordeling moet maken die in meer detail, in elk geval, moet worden bepaald.
Meestal wordt de knobbel in de lever onderzocht op de aanwezigheid van maligniteit met beeldvormingstests, zoals tomografie of resonantie, wanneer deze groter is dan 1 cm of wanneer deze een constante groei of verandering van uiterlijk vertoont. In sommige gevallen kan de arts een biopsie aangeven om te bevestigen of de knobbel ernstig is of niet. Weet wanneer de leverbiopsie is aangegeven en hoe dit is gebeurd.
Hoe is de behandeling gedaan?
De hypoechoïsche knobbel hoeft niet altijd te worden verwijderd, omdat deze in de meeste gevallen goedaardig is en alleen observatie vereist. De arts zal bepalen hoe vaak het gezwel wordt gevolgd, bijvoorbeeld met echografie of CT-scan, die elke 3 maanden, 6 maanden of 1 jaar kan zijn.
Als de knobbel echter een verdenking van maligniteit ontwikkelt, zoals snelle groei, aanhankelijkheid aan naburige weefsels, veranderingen in kenmerken of zelfs wanneer deze erg groot wordt of symptomen veroorzaakt, zoals pijn of compressie van nabijgelegen organen, wordt de werking van een biopsie, een punctie of een operatie om de knobbel te verwijderen. Leer hoe chirurgie met borstlift is gedaan en hoe herstel is gebeurd.
