Pelvic inflammatory disease (PID) is een infectie die begint in de vagina en vordert met de baarmoeder, evenals de eileiders en eierstokken, zich verspreidt door een groot bekkengebied, maar nog steeds kan verergeren en zich door de buik kan verspreiden.
Deze ziekte treft vooral seksueel actieve adolescenten en jongeren, met verschillende seksuele partners, die geen condoom gebruiken en die de gewoonte hebben om de vagina intern te wassen.
De DIP kan worden geclassificeerd op basis van de ernst ervan als zijnde:
- Stadium 1: Ontsteking van het baarmoederslijmvlies en de buisjes, maar geen infectie van het peritoneum;
- Stadium 2: Ontsteking van de eileiders met infectie van het peritoneum;
- Stadium 3: Ontsteking van de buisjes met afsluiting van de eileiders of betrokkenheid van de buis en de eierstokken, en hele abcessen;
- Stadium 4: Gebroken eierstok-abces of etterende afscheiding in de holte.
Bekkenontstekingsziekte kan als een seksueel overdraagbare aandoening worden beschouwd, maar dit is niet altijd het geval, omdat het vaak verband houdt met endometriose, een aandoening waarbij endometriumweefsel buiten de baarmoeder groeit. Meer informatie over endometriose.
Symptomen van Pelvic Inflammatory Disease
Bekkenontsteking kan heel subtiel zijn, en vrouwen kunnen hun tekenen en symptomen niet waarnemen, wat hun ernst niet vermindert, en zorgt ervoor dat de betrokken micro-organismen zich blijven vermenigvuldigen, waardoor weefsels worden aangetast die zich steeds verder van het kanaal bevinden. vaginaal. In sommige gevallen kunnen de volgende symptomen optreden:
- Koorts gelijk aan of groter dan 38 ° C;
- Pijn in de baarmoeder tijdens palpatie;
- Vaginale bloeding buiten de menstruatie of na geslachtsgemeenschap;
- Geelachtige of groenachtige vaginale afscheiding met slechte geur;
- Pijn tijdens nauw contact, vooral tijdens de menstruatie.
Lees meer over symptomen in: Symptomen van ontsteking van het bekken.
Vrouwen die meer kans hebben om dit type ontsteking te ontwikkelen, zijn vrouwen tussen de 15 en 25 jaar oud, gebruiken geen condooms in alle seksuele relaties, hebben verschillende seksuele partners en hebben de gewoonte om de vaginale douche te gebruiken, waardoor de vaginale flora de ontwikkeling van ziekten vergemakkelijkt.
Wat veroorzaakt het
Sommige situaties die een Pelvic Inflammatory Disease kunnen veroorzaken, kunnen zijn:
- Seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia, gonorroe of anderen;
- Verontreiniging met ziektekiemen tijdens de bevalling;
- Introductie van vervuilde voorwerpen in de vagina tijdens masturbatie;
- abortus;
- IUD-insertie voor minder dan 3 weken;
- Endometriale biopsie of baarmoedercurettage.
De diagnose van bekkenontstekingsziekte is niet altijd eenvoudig, maar het kan worden gedaan door middel van bloedonderzoek, bekken- of transvaginale echografie. In de bloedtest zijn enkele resultaten die helpen om tot deze diagnose te komen C reactief proteïne of verhoogde erythrocytsedimentatiesnelheid en gonokokken- of chlamydia- infectie , die een van de hoofdoorzaken van PID zijn.
Vormen van behandeling
Behandeling voor bekkenontstekingsziekte kan worden uitgevoerd met het gebruik van antibiotica oraal of intramusculair gedurende ongeveer 14 dagen. Daarnaast is rusten belangrijk, er is geen intiem contact tijdens de behandeling, zelfs niet met een condoom om de weefsels de tijd te geven om te genezen en het intrekken van het spiraaltje, indien van toepassing.
Een voorbeeld van een antibioticum voor bekken ontstekingsziekte is azithromycine, maar andere, zoals Levofloxacine, Ceftriaxon, Clindamycine of Ceftriaxon kunnen ook geïndiceerd zijn. Als de patiënt na 3 dagen geen verbetering vertoont, moet deze mogelijk worden opgenomen in het ziekenhuis.
Tijdens de behandeling wordt aanbevolen dat de seksuele partner ook wordt behandeld, zelfs als hij geen symptomen heeft om herbesmetting te voorkomen en een operatie nodig kan zijn om ontsteking van de baarmoederslangen te behandelen of voor de afvoer van abcessen. Meer informatie over de behandeling van ontstekingen van het bekken.
Onvruchtbaarheid en buitenbaarmoederlijke zwangerschap, waarbij de foetus buiten de baarmoeder groeit, zijn de mogelijke complicaties bij sommige vrouwen met chronische bekkenontstekingsziekte.
