Paracentese is een medische procedure die bestaat uit het afvoeren van vocht uit een lichaamsholte. Het wordt meestal uitgevoerd als er sprake is van ascites, dat is de opeenhoping van vocht in de buik, veroorzaakt door ziekten zoals cirrose van de lever, kanker of abdominale infecties bijvoorbeeld. Begrijp wat ascites is en welke ziekten ze veroorzaken.
Het is gemaakt met de volgende doelstellingen:
- Diagnostische paracentese : gemaakt om een kleine hoeveelheid vloeistof te verzamelen die in het laboratorium zal worden geanalyseerd om de oorzaak van ascites te identificeren of om te zoeken naar bijvoorbeeld infecties of kankercellen;
- Paracentese : het wordt ook paracentese van reliëf genoemd, omdat het een grote hoeveelheid vloeistof verwijdert. Het is meestal geïndiceerd wanneer de behandeling voor ascites niet effectief is, waardoor een volumineuze vloeistofophoping ontstaat en ongemak ontstaat, wat in sommige gevallen de ademhaling kan verstoren.
Paracentese wordt meestal uitgevoerd in een ziekenhuis of polikliniek, door een cynische arts of gastro-enteroloog en voor de procedure is het noodzakelijk dat de patiënt op een brancard ligt, waar de reiniging en anesthesie worden uitgevoerd op de prikplaats, er wordt een speciale naald ingebracht waardoor de vloeistof kan ontsnappen.
Waar is het voor
Paracentese wordt meestal geïndiceerd voor het onttrekken van vocht uit de buikholte. Gewoonlijk bevat de buik slechts een kleine hoeveelheid vrije vloeistof, maar sommige situaties kunnen een abnormale toename van deze hoeveelheid veroorzaken, wat een situatie is die ascite wordt genoemd of, in de volksmond, waterige buik.
De belangrijkste oorzaak van ascites is cirrose van de lever, veroorzaakt door verschillende aandoeningen, zoals chronische virale hepatitis, alcoholisme, auto-immuunziekten of genetische ziekten, bijvoorbeeld. Bekijk de belangrijkste oorzaken van cirrose.
Andere aandoeningen die ook ascites kunnen veroorzaken zijn buiktumoren of metastasen, congestief hartfalen, veranderingen in de nieren of zelfs abdominale infecties veroorzaakt door tuberculose, schistosomiasis, schimmels en bacteriën.
Hoe is het gedaan?
Paracentese wordt uitgevoerd door de arts en de procedure omvat de volgende stappen:
- De patiënt moet comfortabel op een brancard liggen;
- Asepsis en antisepsis worden uitgevoerd op het te doorboren gebied en de arts moet worden gehuisvest met materialen om besmetting te voorkomen, zoals handschoenen, schort, hoed en masker;
- Het uitvoeren van lokale anesthesie waarbij de naald zal worden ingebracht, meestal in het gebied linksonder, tussen het navelgebied en de iliacale top, of zoals geleid door echografisch onderzoek;
- Punctured loodrecht op de huid, met een naald van een groot kaliber, specifiek voor de procedure;
- Verzamelde vloeistof voor de spuit, die in het laboratorium kan worden geanalyseerd;
- Als er meer ascitesvocht moet worden verwijderd, kan de arts de naald in een serumfles vastmaken die is bevestigd aan een fles die zich lager bevindt dan die van de patiënt, zodat de vloeistof kan worden afgetapt en op natuurlijke wijze kan stromen.
Wanneer de hoeveelheid afgetapte vloeistof groter is dan 4 liter, wordt bovendien het gebruik van humaan albumine in de ader aanbevolen tijdens of kort na de ingreep in de dosis van 6 tot 10 gram albumine per teruggetrokken vloeistof. Dit medicijn is belangrijk, zodat overtollig vocht dat wordt afgenomen geen onbalans tussen de buikvloeistof en de vloeistof in de bloedbaan geeft.
Mogelijke complicaties
Hoewel paracentese over het algemeen een veilige procedure is, kunnen complicaties zoals perforatie van een orgaan van het spijsverteringskanaal, bloeding of infecties van de ascites of de buikwand optreden.
