Osteomyelitis is de naam die wordt gegeven aan botontsteking, meestal veroorzaakt door bacteriën, maar kan ook worden veroorzaakt door schimmels of virussen. Deze infectie vindt plaats door directe besmetting van het bot, door een diepe snee, een breuk of implantaat van een prothese, maar kan ook het bot bereiken via de bloedbaan in de loop van een infectieziekte zoals een abces, endocarditis of tuberculose, bijvoorbeeld.
Iedereen kan deze infectie ontwikkelen, die gewoonlijk niet besmettelijk is van persoon tot persoon, en de symptomen die worden veroorzaakt zijn onder meer pijn in de botten, zwelling en roodheid, evenals koorts, misselijkheid, koorts en vermoeidheid. Bovendien kan osteomyelitis worden geclassificeerd volgens de tijd van evolutie, zoals:
- Acuut bij diagnose binnen de eerste 4 weken van ziekte;
- Chronisch, het gebeurt wanneer het langer dan 6 weken duurt, meestal omdat het niet snel wordt geïdentificeerd en behandeld, evolueert en verergert langzaam en onophoudelijk, wat maanden of zelfs jaren kan aanhouden.
Osteomyelitis heeft een remedie en de behandeling ervan gebeurt met medicijnen om de micro-organismen te verwijderen, zoals antibiotica met hoge doses en gedurende lange tijd. Chirurgie kan in sommige gevallen ook aangewezen zijn om dood weefsel te verwijderen en herstel te vergemakkelijken.
Voornaamste oorzaken
Enkele van de belangrijkste factoren die verband houden met de ontwikkeling van osteomyelitis zijn:
- Abcessen op de huid of tanden;
- Huidlaesies zoals snijwonden, wonden, infectieuze cellulitis, injecties, operaties of implantatie van het apparaat;
- Botbreuk, bij ongevallen;
- Implantaat van gewrichts- of botprothese;
- Gegeneraliseerde infecties zoals endocarditis, tuberculose, brucellose, aspergillose of candidiasis.
Osteomyelitis kan bij iedereen voorkomen, inclusief volwassenen en kinderen. Mensen met een aangetaste immuniteit, zoals diegenen met gedecompenseerde diabetes, die chronisch corticosteroïden gebruiken of die chemotherapie hebben, bijvoorbeeld, evenals mensen met een verminderde bloedcirculatie, die drager zijn van neurologische aandoeningen of onlangs een operatie hebben ondergaan, risico om dit type infectie gemakkelijker te ontwikkelen omdat het situaties zijn die een gezonde doorbloeding van het bot aantasten en de verspreiding van micro-organismen bevorderen.
Hoe te identificeren
De belangrijkste symptomen van osteomyelitis, zowel acuut als chronisch, omvatten:
- Botpijn, van plotseling begin, maar die persistent kan zijn wanneer het de chronische fase bereikt;
- Zwelling, roodheid en hitte in het getroffen gebied;
- Koorts, van 38 tot 39ºC;
- rillingen;
- Misselijkheid of braken;
- Moeilijkheid om het getroffen gebied te verplaatsen.
Klinische evaluatie van de arts is de belangrijkste manier om osteomyelitis te diagnosticeren, maar sommige tests kunnen het vermoeden helpen bevestigen, zoals een aantal bloedcellen of inflammatoire tests, evenals radiografie, CT of MRI van het aangedane bot.
In geval van twijfel over het micro-organisme dat de infectie veroorzaakt, is het ook mogelijk om de afscheiding of afschrapen van het bot af te voeren, voor het verzamelen van het materiaal en het uitvoeren van een kweek. De arts zal er ook voor zorgen om osteomyelitis te onderscheiden van andere ziekten die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken, zoals septische artritis, bottumor of een diep abces, bijvoorbeeld. Bekijk hoe u de belangrijkste oorzaken van botpijn kunt onderscheiden.
Hoe is de behandeling gedaan?
In aanwezigheid van osteomyelitis moet de behandeling zo snel mogelijk worden uitgevoerd om genezing mogelijk te maken, met krachtige, snelwerkende orthopedisch geleide geneesmiddelen. Het is noodzakelijk om minimaal 3 tot 5 dagen in het ziekenhuis te blijven, om antibiotica in de ader te starten en om de eerste testen uit te voeren om het micro-organisme te identificeren.
Als er klinische verbetering is met de geneesmiddelen, is het mogelijk om de behandeling thuis voort te zetten met orale medicatie, die ongeveer 4 tot 6 weken zou moeten duren om het gewenste effect te verzekeren.
Wanneer er geen verbetering is met de eerste behandeling, kan een operatie aangewezen zijn voor het reinigen en verwijderen van dood en geïnfecteerd weefsel, als een manier om botherstel mogelijk te maken, evenals het langer gebruiken van medicijnen in de ader.
Wanneer is amputatie noodzakelijk?
Amputatie is slechts in enkele gevallen noodzakelijk, wanneer de botbetrokkenheid zeer ernstig is en niet kan worden hersteld. Het is ook een mogelijkheid in gevallen van vermoedelijke kankercellen in de laesie.
Andere behandelingen
Geen enkele thuisbehandeling moet door de arts voorgeschreven medicijnen vervangen om osteomyelitis te behandelen, maar een goede manier om het herstel te versnellen, is door te rusten en een uitgebalanceerd dieet met goede hydratatie te behouden, waarbij ongeveer 2 liter vocht per dag wordt verbruikt.
Fysiotherapie is geen behandeling die helpt bij het genezen van osteomyelitis, maar het kan nuttig zijn tijdens of na de behandeling om gevolgen te voorkomen, zoals het verkorten van de spieren door gebrek aan gebruik, en om de mobilisatie van het aangetaste bot te herstellen.
