Bacteriële resistentie betreft het vermogen van de bacteriën om de werking van sommige antibiotica te weerstaan door de ontwikkeling van aanpassings- en resistentiemechanismen, die vaak het gevolg zijn van misbruik van antimicrobiële stoffen. Als gevolg van bacteriële resistentie is het antibioticum dat normaal bij de behandeling wordt gebruikt dus niet langer effectief, waardoor de strijd tegen infectie moeilijker en tijdrovender wordt, en kan de klinische toestand van de persoon verslechteren.
Wanneer een antibioticum effectief is, kan de vermenigvuldigingssnelheid van de bacterie worden verminderd of uit het lichaam worden verwijderd. Wanneer een bacterie echter resistent wordt tegen een bepaald antibioticum, kan hij zich vermenigvuldigen ongeacht de aanwezigheid van het antibioticum en kan hij ernstigere, moeilijk te behandelen infecties veroorzaken.
In de meeste gevallen is de bacterie resistent tegen slechts één antimicrobieel middel, zoals in het geval van Enterococcus sp., bijvoorbeeld wanneer sommige stammen resistent zijn tegen Vancomycine. Het is echter ook mogelijk om een bacterie te hebben die resistent is tegen verschillende antibiotica, namelijk superbacteriën of multiresistente bacteriën, zoals het geval is bij Klebsiella producent van carbapenemase, ook wel KPC genoemd.
Hoe antibioticaresistentie optreedt
Resistentie tegen antibiotica ontstaat voornamelijk door misbruik van antibiotica, dat wil zeggen wanneer de persoon het antibioticum gebruikt zonder medisch advies of wanneer hij bijvoorbeeld niet de volledige behandeling doet. Deze situaties kunnen de ontwikkeling bevorderen van aanpassings- en resistentiemechanismen van de bacteriën tegen het gebruikte antibioticum, zodat het langer in het lichaam kan blijven, zich kan vermenigvuldigen en de bloedbaan kan bereiken, kenmerkend voor sepsis.
Resistente bacteriën kunnen zich gemakkelijker vermenigvuldigen en zo hun resistentiegenen doorgeven aan andere generaties. Bovendien is het mogelijk dat er nieuwe mutaties optreden in het genetisch materiaal van deze bacteriën, waardoor superbacteriën ontstaan, die resistent zijn tegen meer dan één type antibioticum. Hoe resistenter de bacterie, hoe moeilijker het is om te behandelen, omdat er minder antibiotica beschikbaar zijn die die infectie kunnen behandelen.
Belangrijkste resistente bacteriën
Resistente bacteriën worden gemakkelijker gevonden in een ziekenhuisomgeving vanwege de procedures waaraan patiënten worden onderworpen, die meer invasief zijn, in welk geval het gebruik van breedspectrumantibiotica noodzakelijk is, die werken tegen verschillende micro-organismen, waaronder niet- pathogeen, wat resistentie kan bevorderen.
Bovendien zijn resistente bacteriën meestal gerelateerd aan de ziekenhuisomgeving vanwege het veelvuldige gebruik van antibiotica tijdens ziekenhuisopname, het immuunsysteem van mensen en de langere blootstelling aan infectieuze agentia en antimicrobiële stoffen door het langdurige verblijf in het ziekenhuis.
Tot de belangrijkste resistente bacteriën behoren de Klebsiella pneumoniae (KPC), Staphylococcus aureus (MRSA), dat resistent is tegen methicilline, Acinetobacter baumannii en Pseudomonas aeruginosa, die resistent zijn tegen carbapenem-antibiotica. Ken de belangrijkste multiresistente bacteriën.
Hoe antibioticaresistentie te voorkomen
Antibioticaresistentie kan gemakkelijk worden vermeden door eenvoudige acties, zoals:
- Gebruik van antibiotica alleen op medisch advies;
- Tijd en dosis van het antibioticum moeten door de arts worden aangegeven en volgens zijn richtlijnen worden gebruikt, zelfs als de symptomen verdwijnen;
- Onderbreek de antibioticabehandeling niet, ook niet als er geen symptomen van infectie meer zijn.
Daarnaast is het belangrijk om te zorgen voor een goede handhygiëne, voedsel goed te wassen voordat je het klaarmaakt, de vaccins up-to-date te houden en gewoon in contact te komen met mensen die in het ziekenhuis zijn opgenomen met behulp van beschermende elementen, zoals bijvoorbeeld maskers en jassen.
Om bacteriële resistentie te voorkomen, is het ook belangrijk dat ziekenhuizen de meest voorkomende bacteriën in het ziekenhuis en de kritische intramurale eenheden onderzoeken en het gevoeligheids- en resistentieprofiel van deze micro-organismen bepalen.
Als eenmaal bekend is welke bacteriën het meest voorkomen en wat hun kenmerken zijn, kunnen strategieën worden ontwikkeld om infecties tijdens de ziekenhuisopname van de patiënt te voorkomen. Voortdurende opleiding en training van gezondheidswerkers die in het ziekenhuis aanwezig zijn, is essentieel om nosocomiale infecties en de ontwikkeling van resistente micro-organismen te voorkomen. Zie hoe u ziekenhuisinfecties kunt voorkomen.
Hielp deze informatie u?
Ja nee
Jouw mening is belangrijk! Schrijf hier hoe we onze tekst kunnen verbeteren:
Nog vragen? Klik hier om te worden beantwoord.
E-mail waarop u een antwoord wilt ontvangen:
Controleer de bevestigingsmail die we u hebben gestuurd.
Uw naam:
Reden van bezoek:
--- Kies uw reden --- Ziekte Leef beter Een andere persoon helpen Kennis opdoen
Bent u een gezondheidswerker?
NeeArtsFarmaceutischVerpleegsterVoedingsdeskundigeBiomedischFysiotherapeutSchoonheidsspecialistOverig
Bibliografie
- LOUREIRO, Rui João et al. Het gebruik van antibiotica en bacteriële resistentie: korte opmerkingen over hun evolutiePortugees tijdschrift voor volksgezondheid. Vol 34. 1 ed; 77-84, 2016
- PULCINI, Celine et al. Ontwikkeling van kernelementen en checklistitems voor wereldwijde antimicrobiële rentmeesterschapsprogramma's in ziekenhuizen: een consensusbenaderingKlinische microbiologie en infectie. Vol 25. 1 ed; 20-25, 2018
.jpg)
